Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Brzegu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Brzegu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Ewa Kacan – Skrzyńska

Protokolant: st. sek. sąd. Lilianna Kupis

W obecności Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Brzegu – Dariusza Rybickiego

Po rozpoznaniu w dniu 07.07.2015 r., 30.11.2015r., 06.11.2016 w Brzegu

Sprawy G. S.

s. W. i H. z domu D.

ur. (...) B.

Oskarżonego o to, że :

w listopadzie 2004 r. w B. przyjął od B. L. (1) podrobione banknoty dolarowe o nominale 100 dolarów każdy, w ilości nie mniejszej niż 80.000, w celu wprowadzenia ich do obrotu poprzez przekazanie R. Z. (1),

tj. o przestępstwo z art. 310 § 2 k.k.

I.  uznaje oskarżonego G. S. za winnego popełnienia czynu opisanego w części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art.310 § 2 kk i za to na podstawie art. 310 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 2 ( dwóch ) lat pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej w pkt I wyroku kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 5 ( pięciu ) lat,

III.  na podstawie art. 71 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięć) złotych,

IV.  na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust 1 pkt 4 i art. 3 ust. 2 Ustawy z dnia 23.06.1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.114,95 ( tysiąc sto czternaście i 95/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu , w tym opłatę w wysokości 400 (czterysta ) złotych .

Sygn. akt II k 179/15

UZASADNIENIE

SĄD USTALIŁ NASTĘPUJACY STAN FAKTYCZNY

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla W. F. z dnia 8 .11.1999 roku sygn.. akt II K 1490/98 B. L. (1) skazany został na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. Następnie obrońca B. L. (1) wystąpił z wnioskiem o odroczenie wykonania kary , który to wniosek nie został uwzględniony . Na etapie postępowania odwoławczego przedstawiona została poświadczająca nieprawdę dokumentacja z leczenia psychiatrycznego B. L. (1) w konsekwencji czego postanowienie Sądu zostało uchylone do ponownego rozpoznania . Postanowieniem z dnia 30 stycznia 2003 roku (...) Sąd Rejonowy dla W. F. odroczył wykonanie kary pozbawienia wolności . Następnie obrońca ponownie złożył wniosek o dalsze odroczenie powołując się na poświadczającą nieprawdę dokumentację skazanego B. L. (1) z leczenia psychiatrycznego . Wniosek został uwzględniony , po czym obrońca złożył wniosek o warunkowe zawieszenie kary pozbawienia wolności . Na etapie tego postępowania Prokuratura Okręgowa we W. poinformowała organ orzekający , iż dostarczana wcześniej do spraw o odroczenie wykonania kary dokumentacja medyczna była fikcyjna , przedkładając jednocześnie protokoły przesłuchań lekarza . W konsekwencji nie uwzględniono wniosku obrońcy o warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności , od której to decyzji obrońca złożył zażalenie .

Dowód : z akt sprawy (...) : odpisy wyroków k. 1610-1612 , 1624, wniosek o odroczenie wykonania kary k. 1633 ,1676-1677 dokumentacja medyczna k. 1640-1643 , 1648 – 1650 , 1657, 1665 -1672 , 1673-1674 , 1681-1682 postanowienie w sprawie (...) k. 1651 , zażalenie k. 1653-1654 , 1694 , protokół posiedzenia SO we W. k. 1662-1663 , postanowienie w sprawie (...) k. 1672 , postanowienie w sprawie (...) k. 1675 , postanowienie w sprawie (...) k. 1683 , wniosek o warunkowe zawieszenie wykonania kary k. 1686 , pismo Prokuratury Okręgowej we W. k. 1688 , postanowienie w sprawie (...) k. 1692/1693 , wniosek o odroczenie posiedzenia k. 1696 , protokół posiedzenia SO we W. k. 1698 , wyjaśnienia B. L. k. 306 , 332 , 346-347, , (...)-1090, (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...) , zeznania Z. N. (1) k. 3023-3024

W okresie tym B. L. (1) brał udział we wprowadzaniu do obrotu sfałszowanych dolarów amerykańskich . Nawiązał on kontakt miedzy innymi ze Z. N. (1) , który podobnie jak on zajmował się produkcją falsyfikatów dolarów amerykańskich i euro . Pomiędzy nimi istniały dobre relacje , byli bliższymi znajomymi . Tą drogą B. L. (1) wszedł w posiadanie nie mniej niż 1.000 sztuk sfałszowanych dolarów amerykańskich o nominałach po 100 dolarów które przekazał mu Z. N. (1) , a za które B. L. (1) ostatecznie nie zapłacił mu .

Dowód : z akt sprawy (...) wyjaśnienia i zeznania B L. , 296-302 , , 308-313 , 332 , 346-347 , 304-307 , 343-345 , (...)-1090 , (...)- (...), (...)- (...), , (...)- (...) , wyjaśnienia i zeznania Z. N. k. 801-804 , 813-814, 837-841,849-883 , 887-893 , 894, 899-904 , 908-910, 1453-14582377- (...), (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...) , protokół przeszukania 555-592 , protokół oględzin k. 601-606 , opinia Europejskiego Banku Centralnego k. 843-847 , oraz z akt 179/15 ekspertyzy NBP (...) , częściowo wyjaśnienia W. S. (1) k. 132-134, 136-137,138-139 , 140-141, protokół przeszukania wraz z dokumentacją fotograficzną k.145-151

W związku z trwającym postępowaniem odwoławczym od postanowienia Sądu nieuwzględniającego wniosku o zawieszenie wykonania kary , B. L. (1) poszukiwał osoby , która poprzez znajomości w Sądzie bezprawnie wpłynie na decyzję sądu odwoławczego . Dobrym znajomym B. L. (1) w tym czasie pozostawał oskarżony G. S. , od którego dowiedział się , że takie możliwości ma kolega G. S. R. Z. (2) , a który nosił pseudonim „siwy” , „kajakarz” . Na prośbę B. L. (1) oskarżony G. S. umówił go z R. Z. (2) - spotkanie odbyło się w domu oskarżonego , w czasie spotkania R. Z. zażądał za pozytywne załatwienie sprawy kwoty 40 tyś złotych . B. L. (1) nie posiadając takiej kwoty przekazał R. Z. (2) jedynie 17.000 złotych za pośrednictwem G. S. , proponując następnie R. Z. (2) przy kolejnym spotkaniu zaaranżowanym przez G. S. , iż pozostałą brakującą kwotę ureguluje sfałszowanymi dolarami amerykańskimi , a które otrzymał od Z. N. (1) . To spotkanie odbyło się na terenie zakładu fryzjerskiego w B. pomiędzy B. L. (1) a R. Z. , bez udziału G. S. . W późniejszym czasie po zastanowieniu się , przez oskarżonego G. S. R. Z. (2) przekazał , iż propozycją jest zainteresowany , wówczas G. S. wiedział o ustaleniach pomiędzy B. L. a R. Z. (1) . Po czym w miesiącu listopad 2004 roku za pośrednictwem oskarżonego G. S. , B. L. (1) przekazał R. Z. (2) banknoty dolarowe o nominale 100 dolarów każdy , w ilości nie mniejszej niż 80.000 , które ukrywał zakopane w lesie , a które w obecności G. S. wykopał . Jak ustalili wcześniej , o czym wiedział oskarżony , dolary te R. Z. (2) miał sprzedać i w ten sposób uzyskać brakującą kwotę . Sam G. S. poinformował B. L. (1), że jest to dobry moment na przekazanie dolarów gdyż R . Z. ma na nie kupca. O powyższym B. L. (1) poinformował swojego znajomego Z. N. (1) , wspomniał o tym również W. S. (1) .

Dowód : z akt sprawy (...) wyjaśnienia i zeznania B L. 304-307, 332 , 346-347 , 343-345 , (...)-1090 , (...)- (...), (...)- (...) , (...)- (...) , wyjaśnienia i zeznania Z. N. k. 801-804 , 813-814, , (...)- (...), (...)- (...), (...)- (...) (częściowo) , opinia Europejskiego Banku Centralnego k. 843-847 , z akt (...): częściowo wyjaśnienia W. S. (1) k. 132-134, 136-137,138-139 , 140-141

Następnie postanowieniem z dnia 6 stycznia 2005 roku Sądu Okręgowego we W. , zażalenie obrońcy B. L. (1) oddalono . Po tej dacie R. Z. (2) obiecywał zwrot pieniędzy , następnie zaczął unikać kontaktu zarówno z B. L. (1) jak i oskarżonym G. S.

Dowód: z akt sprawy (...) wyjaśnienia i zeznania B L. 304-307, 332 , 346-347 , (...)-1090 , (...)- (...), (...)- (...), , (...)- (...) , postanowienie SO we W. k. 1700-1701

Oskarżony G. S. w toku postepowania nie przyznał się do popełnienia czynu . Wskazał , iż znał B. L. (1) , może spotkali się kilka razy , pracował również u R. Z. . Wskazał , iż w jego ocenie B. L. pomawia go bowiem wie , że oskarżony przebywa cały czas na terenie I. , gdzie wyjechał w latach 2005/2006 i nie ma możliwości zweryfikowania wersji podanej przez B. L. . Wskazał , iż nie jest w stanie podać co robił w roku 2004 i 2005 .

Słuchany w toku dalszego postępowania na pytanie dlaczego mieliby go pomawiać oskarżony wskazał , iż R. Z. (1) miał konflikt z B. L. (1) a oskarżony był kolegą R. Z. (1). Nie był w stanie wskazać jakie korzyści miał B. L. (1) z tego, że pomówił oskarżonego . Wskazał , że 10-15 lat temu znał się z R. Z.. Z. miał wówczas bar , w którym oskarżony pomagał. R. Z. (2) przyjeżdżał kilka razy do oskarżonego bo miał psa i razem chodzili na spacery . Zna siostrę R.Z.. Nie był w konflikcie z R. Z. (1), zaś z B. L. (1) zerwał znajomość bardzo szybko , nie pamięta czy przed 2004r. czy po 2004r. Wyjaśnił , iż pod koniec 2005r. przebywał już za granicą. nie miał żadnych sytuacji konfliktowych z B. L.. Wskazał , iż mogła być taka sytuacja że B. L. (1) był u niego w domu ale nie jest wskazać roku .

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 822-824 , 1007 , 1157

G. S. posiada wyksztalcenie średnie – elektromechanik , pracuje na terenie I. z wynagrodzeniem 2000 euro , kawaler , nie posiada dzieci , kawaler , nie ma nikogo na utrzymaniu , zdrowy fizycznie , nie leczony psychiatrycznie , oskarżony nie był karany .

Dowód : karta karna (...) , wyjaśnienia oskarżonego k. 1157

Sąd zważył co następuje

Sprawstwo i wina oskarżonego w zakresie zarzucanego mu czynu wątpliwości nie budzi . Ustalenia w sprawie sąd czynił w oparciu o relację świadka B. L. (1), Z. N. (1) , W. S. (1) . Patrzył również przez pryzmat orzeczeń sądów przywołanych w stanie faktycznym , załączonego wniosku o odroczenie wykonania kary , zażaleń , nie tracił z pola widzenia dokumentacji medycznej , protokołu posiedzenia SO we W., , wniosku o warunkowe zawieszenie wykonania kary oraz o odroczenie posiedzenia, pisma Prokuratury Okręgowej we W. , protokołu przeszukania , protokołu oględzin, opinii Europejskiego Banku Centralnego , ekspertyzy NBP . Tym samym odmówił waloru wiarygodności relacji R. Z. (2) oraz wyjaśnieniom samego oskarżonego .

Pozostałe zawnioskowane dowody do sprawy nic istotnego nie wniosły , podkreślając jedynie pośrednio trafność dokonanych przez sąd ustaleń , w związku z tym powoływanie się na te dowody i rozważanie w tym zakresie jest zbędne .

Konstatacji wymaga iż B. L. (1) składał relacje wielokrotnie na przełomie kilku lat . Poza zeznaniami jakie złożył w maju 2009 roku , pozostałe są konsekwentne co do istotnych okoliczności , przedstawianych przez B. L. (1) szczegółowo . Pojawiające się zaś nieścisłości , w ocenie Sądu są wynikiem upływu czasu , a co za tym idzie zatarciem w pamięci niektórych okoliczności , to jednak w obliczu konsekwentnych relacji co do okoliczności istotnych nie ma wpływu na ocenę wiarygodności relacji jakie złożył .Przyznając walor wiarygodności Sąd nie tracił z pola widzenia całości wyjaśnień jakie składał w toku postępowania ,w którym B. L. (1) skorzystał z dobrodziejstwa z art. 60 par 3 kk , a których analiza prowadzi do wniosku , że okoliczności istotne dla niniejszej sprawy miały wówczas charakter uboczny , które pojawiły się w toku składanych kolejnych relacji , pozostawały bez wpływu na odpowiedzialność świadka w jego sprawie i możliwość skorzystania ze wspomnianego dobrodziejstwa, nie prowadziły do umniejszenia jego winy , wręcz przeciwnie wskazywały na popełnienie innych jeszcze czynów .A tylko dlatego że , jak wskazał B. L. (1) obawiał się, że przemilczenie tych okoliczności , o których może wyjaśnić Z. N. (1) ,a który o nich był poinformowany, uniemożliwi mu skorzystanie z dobrodziejstwa art. 60 par 3 kk, wyjaśnił również i w tym zakresie . Co dalej istotne, okoliczności przez niego podawane korelują z prowadzonym na wniosek świadka postępowaniem w przedmiocie warunkowego zawieszenia wykonania kary , faktem ujawnienia , iż dokumentacja na jaką powołuje się w sprawie jest fałszywa oraz wnioskiem o odroczenie posiedzenia zażaleniowego w SO we W. . Zasady logiki prowadzą do wniosku , że świadomość B. L. (1) , ujawnienia sfałszowanej dokumentacji lekarskiej skłoniła go do sięgnięcia po inne sposoby „ załatwienia „ pozytywnego rozpoznania wniosku . Sąd nie znajduje zarazem powodu dla jakiego świadek B. L. (1) miałby kreować fałszywy obraz zdarzeń dla swojego dobrego znajomego – oskarżonego G. S. oraz dla R. Z. (2) ( zresztą prawomocnie skazanego w tej sprawie wyrokiem SR we W. ) . W tym miejscu dokonując oceny zeznań B. L. (1) z daty 8 maja 2009 roku , odosobnionych od innych składanych relacji , złożonych po wielokrotnych przesłuchiwaniach i co istotne już po skazaniu świadka w warunkach art. 60 par 3 kk , w których podał rzekomy powód pomówienia wyżej wymienionego R. Z. (2) , Sąd już z tych powodów odmówił im waloru wiarygodności . Dodatkowo , mało wiarygodny wydaje się również przedstawiony przez świadka powód dla jakiego wcześniej sięgnął po pomówienia . Wskazać należy że świadek powołał się na rzekomy romans R. Z. (2) z poprzednią partnerką B. L. (1) , którego ujawnienie miało pociągnąć za sobą wersję obciążającą R. Z. (2) . Takie tłumaczenie jednak nie znajduje potwierdzenia we wskazanym przez świadka L. okresie w jakim miał dowiedzieć się o rzekomej zdradzie – kwiecień 2007 rok . Wiele bowiem przesłuchań obciążających R. Z. i oskarżonego S. sięga roku 2006 a zatem jeszcze przed powzięciem informacji o rzekomym romansie . Zresztą na marginesie o takiej przyczynie nie wspominał sam R. Z. (2) , wskazując przesłuchiwany w toku niniejszego procesu że były to tylko koleżeńskie relacje .

Dodatkowo mało logiczne wydaje się , że kierowany chęcią zemsty na R. Z. (2) B. L. (1) pomówił również przy tym swojego dobrego znajomego oskarżonego G. S. . I tu sąd nie znajduje żadnego powodu dla jakiego miałby kreować fałszywy a niekorzystny obraz zdarzeń dla oskarżonego S. . Co istotne sam świadek B. L. (1) ostatecznie wersję wykreowaną w czasie przesłuchania w dniu 8 maja 2009 roku odwołał , mając świadomość możliwości wznowienia postępowania w jego sprawie .

W ocenie Sądu świadek kierowany strachem przed R. Z. (2) , który jak wynika z relacji Z. N. (1) miał świadomość niebezpieczeństwa jakie mu grozi ze strony Z. , z drugiej strony wiedząc, że jest już prawomocnie skazany po skorzystaniu z dobrodziejstwa z art. 60 par 3 kk złożył relację , którą Sąd w żadnym razie nie uznał za wiarygodną .

Dlatego tez stan faktyczny organ orzekający budował na składanych wielokrotnie ,konsekwentnych , relacjach świadka , w których tak samo przedstawił rolę oskarżonego G. S. w sprawie . Jak wskazał zatem świadek B. L. (1) poszukiwał on możliwości załatwienia warunkowego zawieszenia wykonania kary ,po tym jak wniosku na skutek ujawnienia fałszywej dokumentacji lekarskiej nie uwzględniono . Od oskarżonego G. S. , który był jego dobrym znajomym dowiedział się , że taką możliwość rzekomo ma jego kolega R. Z. (2) , których G. S. skontaktował . Jak dalej wyjaśnił R. Z. (2) zażądał za załatwienie tej sprawy kwotę 40.000 złotych , jednak kwotą taką B. L. (1) nie dysponował przekazując mu jedynie 17.000 złotych za pośrednictwem G. S. , proponując w czasie drugiego spotkania , zaaranżowanego również przez G. S. na terenie zakładu fryzjerskiego w B. , iż pozostałą kwotę ureguluje sfałszowanymi dolarami amerykańskimi . Po jakimś czasie , po zastanowieniu się R. Z. propozycję przyjął , przekazując tę informację przez oskarżonego G. S. , który znał treść ustaleń . B. L. (1) otrzymane od Z. N. (1) sfałszowane banknoty zakopane miał w lesie . W miejsce to udał się wraz z G. S. , który następnie sfałszowane dolary w ilości 80.000 w banknotach o nominale 100 dolarów każdy przekazał R. Z. (2) . Jak ustalili dolary te R. Z. (2) miał sprzedać i w ten sposób uzyskać brakującą kwotę o czym G. S. wiedział . Sam G. S. poinformował B. L. (1), że jest to dobry moment na przekazanie dolarów gdyż R . Z. ma na nie kupca. Wyraźnie przy tym świadek zeznał , iż chodziło o zawieszenie wykonania kary w sądzie we W. . Wielokrotnie B. L. (1) podnosił , iż przekazał R. Z. (2) za pośrednictwem oskarżonego S. sfałszowane banknoty za załatwienie pozytywnie sprawy sądowej. Jak wskazał również świadek B. L. (1) , R. Z. (2) osobiście w rozmowie telefonicznej potwierdził że pieniądze te otrzymał .

Sąd wyjaśnia przy tym, iż ustaleń w sprawie w żadnym razie nie może zmieniać okoliczność ,iż ostatecznie zapadło niekorzystne dla świadka B. L. (1) rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o warunkowe zawieszenie wykonania kary . Nie stoi to bowiem w sprzeczności z pozostałymi okolicznościami , zapewnienia zaś R. Z. (2) okazały się po prostu kłamliwe . Nie zmienia oceny Sądu również fakt , iż W. Z. - siostra R. Z. nie prowadziła działalności gospodarczej w tamtym czasie , bowiem na żadnym etapie postepowania świadek L. nie twierdził aby do spotkania doszło w jej prywatnym salonie .Odmawiając zaś waloru wiarygodności relacji jaką złożyła W. Z. sąd nie tracił z pola widzenia , iż jest ona siostrą R. Z. (2) i relacja jej jest próbą wykreowania korzystnej również dla brata wersji – wniesiona została bowiem od wyroku kasacja .

Nadto , jak wynika z zeznań Z. N. (1) oraz W. S. (2) , świadek B. L. (1) w tamtym czasie opowiedział im o fakcie przekazania pieniędzy , o czym zresztą Z. N. (1) oraz W. S. (2) spójnie zeznali . To również czyni wersję B. L. (1) wiarygodną . Sąd nie znajduje przy tym powodu dla jakiego B. L. (1) miałby kreować nieprawdziwe okoliczności , następnie przedstawione swojemu dobremu znajomemu Z. N. (1), a tym bardziej W. S. (2) . Przy czym temu ostatnieniu zupełnie na marginesie i ogólnikowo wspomniał o zdarzeniu co również podkreśla prawdziwość złożonej świadkowi relacji .

Z relacją świadka B. L. (1) korelują wyjaśnienia Z. N. (1) . Świadek ten potwierdza fakt pobrania od niego przez B. L. (1) 100 .000 sfałszowanych dolarów amerykańskich , z których jak poinformował Z. N. (1) miał przekazać 80.000 R. Z. (2) . Jak już wyżej wspomniano B. L. (1) przy tym wspomniał Z. N. (1) okoliczności temu towarzyszące .

Odnosząc się do wyjaśnień Z. N. (1) składanych również wielokrotnie , sąd wskazuje na marginalny charakter tej części relacji , która odnosi się do niniejszej sprawy , jak również na konsekwencję w składanych przez niego wyjaśnieniach . Przy czym Sąd nie znajduje żadnego powodu dla jakiego miałby kreować fałszywy obraz co do złożonej mu przez B. L. (1) relacji , co zresztą sam Z. N. (1) podkreślał , będąc przekonany o prawdziwości twierdzeń swojego znajomego B. L. (1) . Sąd akcentuje również , iż w relacji jaką składał B. L. (1) znalazły się elementy identyfikujące R. Z. (2) , a co za tym idzie istniała obawa , że okoliczności te Z. N. (1) zweryfikuje docierając do osoby R. Z. (2) . Dlatego też nieprawdopodobne jest aby B. L. (1) wykreował fałszywą historię możliwą do zweryfikowania w prosty sposób , dodatkowo obciążając przy tym swojego kolegę oskarżonego G. S. . Sąd w tym miejscu wskazuje również na łączące świadków w tym okresie dobre relacje , współpracę między nimi i zaufanie jakim darzyli się , a co stoi w sprzeczności z ewentualnymi zabiegami oszukańczymi ze strony B. L. (1) . Późniejsze wątpliwości Z. N. (1) co do prawdziwości relacji jaką złożył mu B. L. w żaden logiczny sposób świadek nie wyjaśnił . Podawane przez świadka przy tym okoliczności sprzeczne z tym co wyjaśnił poprzednio , rysujące relacje świadków w zupełnie innym świetle , przy tym bez wskazania przekonywujących powodów zmiany zeznań , nie zasługują na wiarę . W ocenie Sądu zmiana w tym zakresie relacji Z. N. (1) podyktowana była prawdopodobnie – podobnie jak w przypadku B. L. - wydaniem wobec świadka prawomocnego wyroku oraz obawą przed obciążeniem osoby , o której wiedział świadek, również z relacji B. L. (1), że jest osobą niebezpieczną . Dlatego w tym zakresie relacji świadka Z. N. (1) organ orzekający nie wziął w całości pod uwagę przy dokonywaniu ustaleń .

Analiza wyjaśnień świadka Z. N. (1) prowadzi również do podobnych wniosków jak w przypadku B. L. (1) . Wspominając o relacji jaką złożył mu B. L. (1) w żaden sposób nie uwalniał się od odpowiedzialności , wręcz obciążał sam siebie . Prawdziwość przedstawionych Z. N. (1) okoliczności podkreśla – o czym wcześniej już organ orzekający wypowiedział się – złożona również W. S. (2) relacja w tym zakresie , choć uboższa o przedstawione okoliczności i zupełnie marginalna .

W wyjaśnieniach jak i składanych świadkom relacjach, B. L. (1) posługiwał się pseudonimem „ kajakarz , siwy „ dla wskazania R. Z. , a których to określeń nie zakwestionował R. Z. - w toku rozprawy w niniejszej sprawie przyznał , iż mógł mieć pseudonim „kajakarz” , w użytkowanym przez niego laptopie zaś użytkownik nosił nazwę „siwy” . Pseudonim „łysy” o jakim wspomina również W. S. (1) w żadnym razie nie stoi w sprzeczności z ustaleniami . W ocenie sądu z uwagi na marginalny charakter rozmowy i nie przywiązywanie do tych informacji wagi , w tym zakresie świadek mógł błędnie odtworzyć pseudonimy jakimi posługiwał się w czasie rozmowy z nim B. L. (1) , tym bardziej iż inne okoliczności wskazane w trakcie tej rozmowy pozwalają na przyjęcie , iż niewątpliwie chodzi właśnie o sytuację będąca przedmiotem sprawy . Natomiast dalsze zeznania świadka , w których nieco odmiennie przedstawił okoliczności , odosobnione i sprzeczne z wcześniejszymi ,jakoby pieniądze miały być przekazane adwokatowi , w ocenie sądu są zwyczajnie wynikiem niepamięci - od rozmowy z B. L. (1) minęło bowiem kilka lat .

Również w zakresie tych świadków pewne nieścisłości w składanych kolejno relacjach są wynikiem upływu czasu i nie mają wpływu na odmienną ocenę relacji świadków .

Dokonana ekspertyza NBP i Europejskiego Banku Centralnego banknotów zabezpieczonych u Z. N. (1) potwierdzają relacje jakie złożyli Z. N. (1) oraz B. L. (1) . Co istotne również sam Z. N. wyraźnie wskazał , iż przekazane dolary były fałszywe .

Odmawiając waloru wiarygodności relacji R. Z. (2) , prawomocnie skazanego sąd nie tracił z pola widzenia szerokiego materiału stojącego w sprzeczności z relacją jaką złożył . Świadek ten nie wskazał przy tym żadnego przekonywującego powodu dla jakiego osoby omówione powyżej miałyby kreować fałszywy obraz zdarzeń . W ocenie Sądu chybiona jest podnoszona przez niego okoliczność poprawy pozycji procesowej B. L. (1) na skutek pomówienia , o czym zresztą mowa była powyżej . W ocenie Sądu , to znajomość pomiędzy G. S. a świadkiem , odpowiedzialna jest za wersję jaką przedstawił R. Z. (2) . Z drugiej strony zaakcentowania wymaga , iż sam R. Z. (2) wskazał na pseudonim (...) a co koreluje z wersją wiarygodnych w ocenie sądu świadków , jak również nie potwierdził, iż romans z partnerka B. L. (1) był powodem rzekomych jego pomówień .

Wyjaśnienia oskarżonego G. S. stojące w sprzeczności z materiałem dowodowym , któremu sąd dał wiarę , stanowią zaś w ocenie Sądu wyraz przyjętej przez niego linii obrony . Odmawiając waloru wiarygodności wersji jaką złożył sąd

dostrzega ułomność podnoszonych przez oskarżonego powodów dla jakich miałby go B. L. (1) pomawiać . Przede wszystkim nie do zaakceptowania jest podnoszona okoliczność , iż w jego ocenie B. L. pomawia go bowiem wie , że oskarżony przebywa cały czas na terenie I. , gdzie wyjechał w latach 2005/2006 i nie ma możliwości zweryfikowania wersji podanej przez świadka . Później zaś oskarżony powoływał się na konflikt pomiędzy B. L. (1) a R. Z. (2) i na tej podstawie z uwagi na znajomość z R. Z. (2) , oskarżony miał był pomówiony . Problem tylko w tym , że konflikt taki w tamtym czasie jest wykluczony . Z drugiej strony oskarżony potwierdził, iż znał B. L. oraz pracował u R. Z. . Dodatkowo co istotne , przyznał iż nie miał sytuacji konfliktowych z B. L. (1) .

Dlatego też , patrząc przez pryzmat zebranego materiału , któremu sąd przyznał walor wiarygodności , nie budzi wątpliwości , iż w miesiącu listopad 2004 r. w B. oskarżony G. S. przyjął od B. L. (1) podrobione banknoty dolarowe o nominale 100 dolarów każdy, w ilości nie mniejszej niż 80.000, w celu wprowadzenia ich do obrotu poprzez przekazanie R. Z. (1) . Jak wynika bowiem z poczynionych ustaleń G. S. wiedział o ustaleniach B. L. (1) i R. Z. (2) - wyraźnie o tym zresztą mówiąc , uczestniczył nie tylko w przekazaniu sfałszowanych banknotów ale również był obecny przy ich zabraniu z lasu z miejsca ukrycia . wiedział , że banknoty dolarowe następnie R. Z. (2) ma zbyć i w ten sposób uzyskać brakująca kwotę . W tym celu przyjął je . Oskarżony przyjął podrobione banknoty od B. L. (1) w celu wprowadzenia ich do obrotu co można wywieść z okoliczności sprawy . Powyższe rodzi zaś odpowiedzialność za przestępstwo z art. 310 § 2 kk . Przy czym oskarżony , co wynika z okoliczności przedstawionych , działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim .

Wymierzając karę oskarżonemu Sąd miał na względzie dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary zawarte w dyspozycji art. 53 kk . Baczył bowiem by dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy, społecznej szkodliwości czynu z drugiej zaś strony by spełniła swoje cele wychowawcze, zapobiegawcze wobec oskarżonego a nadto swoje cele w zakresie prewencji ogólnej . Adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości oraz spełniająca cele jakie stawia karze art. 53 kk zdaniem Sądu jest kara 2 lat pozbawienia wolności . Wymierzając karę w powyższym wymiarze Sąd wziął pod uwagę okoliczności zdarzenia , ilość przekazanych sfałszowanych banknotów , która była znaczna , role jaką odegrał , jego zaangażowanie w sprawę , znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu . Z drugiej strony nie bez wpływu na wymiar kary pozostaje również niekaralność oskarżonego . Stąd uznać należy, iż kara we wskazanym wymiarze adekwatna jest do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu , pozwoli na zrozumienie błędnego postępowania i uniknięcia w przyszłości podobnych czynów.

Zarazem Sąd uznał, iż wobec oskarżonego zachodzą przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania kary , stosując jako względniejszą ustawę obowiązującą poprzednio , która daje możliwości w tym zakresie . To co determinuje zastosowanie instytucji dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary w niniejszej sprawie mimo znacznego stopnia społecznej szkodliwości to przekonanie Sądu, iż dla wdrożenia oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego ,nie jest konieczne wymierzenie kary izolacyjnej , przeciwnie cel ten zrealizuje danie oskarżonemu szansy na poprawę swojego zachowania w warunkach wolnościowych za czyn popełniony kilkanaście lat temu .Sąd doszedł do takiego przekonania analizując osobę oskarżonego, jak również dotychczasową niekaralność. Sąd sięgnął po dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary . Wymierzając oskarżonym 5-letni okres próby Sąd uznał , iż okres ten będzie odpowiednim czasem weryfikacji postawionej wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Jednocześnie aby wzmocnić cele w zakresie prewencji indywidualnej przy uwzględnieniu sytuacji majątkowej obok kary pozbawienia wolności Sąd wymierzył karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych.

Patrząc przez pryzmat sytuacji majątkowej oskarżonego zasądził koszty procesu .